Hier opnieuw een reeks onderwerpen waar ik – bij gebrek aan een toffe hobby – intensief mee bezig ben. Op sommige van deze vragen ken ik het antwoord, maar neem ik er geen genoegen mee.
Waarom gaat er een hoax rond dat Jackie Chan dood is?
Waarom smaakt spuitwater waar het bruis uit is, toch niet naar gewoon water?
Kan er iemand oprecht genieten van een ontbijt op bed?
Waren popjes uit de 19de eeuw toen ook al zo eng?
Ben ik de enige vrouw die er zich niet aan stoort dat Barbie er zo onrealistisch uitziet?
Wat wordt er tegen high fashion modellen gezegd, dat ze altijd zo kwaad kijken?
En waarom staan de maten van de kledij van het model niet altijd onder de foto’s?
Wie zet er nu een speech van Martin Luther King op beats?
Kunnen mensen die kaartjes over tweedehandsauto’s onder mijn ruit steken daarmee stoppen?
Waarom drinken mensen rechtstreeks van blikjes of flesjes? Weten die niet wat voor viezigheid daar aan hangt?
Is een aardappel nu een groente of niet?
Hoe weet je of schimmelkaas slecht is?
Waarom zijn niet alle verpakkingen van beleg hersluitbaar?
Is een fade-out op het einde van een liedje niet gewoon heel lui?
Waarom gaan vliegen altijd rond een luster zweven, ook als het licht niet brandt?
Kan Jennifer Lawrence dan nu stoppen met doen alsof ze een doordeweeks meisje is dat alleen van eten houdt?
En ben ik de enige die ziet dat Jennifer Lopez (voor een “getrainde danseres”) helemaal niet kan dansen?
Is de ‘Love Shack’ uit het nummer van de B52’s een plek voor groepsorgieën of hoe zit dat?
Is de muziek van ‘Cannibal Holocaust’ niet gewoon prachtig?
Weten al die Bieber-haters dat Elvis en The Beatles in hun beginjaren ook werden uitgelachen door ouderen?
Waarom zegt men in de volksmond “Benen toe!” terwijl je met gesloten benen ook seks kan hebben?
Dat is voorlopig weer alles.
Comment (1)