Sinds de uitvinding van de taal, zeveren we een eind weg. Deden holbewoners dat ook? In ieder geval, er bestaan flink wat geliefde uitdrukkingen waarop we steeds terugvallen bij dat zeveren. Die waren ooit nieuw, uitgevonden door een of andere dappere taalvirtuoos, maar worden nu platgebruikt. Volgende uitdrukkingen betekenen ondertussen niets meer en zouden in 2016 geschrapt moeten worden:

1. “Met alle respect”
   Als je dit erbij moet zeggen, zal er niet veel respect aan te pas komen. En even een boodschap van algemeen nut: eerst “met alle respect” zeggen, geeft je geen vrijkaart om de klootzak uit te hangen.
2. “Sorry”
   Wat oorspronkelijk een zalvend (ja, zalvend) woord was, is nu een tussenwerpsel geworden. We zeggen het constant: om ons te verontschuldigen voor onze mening, omdat we met onze dikke poep je stoel passeren of omdat we iets stoms niet willen doen. Het spijt ons niet en we moeten stoppen met te doen alsof.
3. “Gigantisch veel”
   Gewoon veel is ook al goed. “Veel” is veel. Dat woordje hoeft geen gradaties. “Gigantisch veel”? Is volgens mij hetzelfde als “veel”. Veel dus. Zeg liever “flink wat” of “bakken” of “hopen”. Of nog liever, zeg gewoon helemaal niets.
4. “Ik ben een beetje autistisch”
   Oh god, de ergste van allemaal. Neen, je bent niet een beetje autistisch. Je bent ook niet een beetje schizofreen of een beetje bipolair. Je bent vooral niet je eigen psychiater, dus stop met je naar aandacht hunkerende zelfdiagnose.
5. “Leuk tot zeer leuk”
   Waarom praten sommige mensen alsof ze een filmreview schrijven? Doe normaal. En is het niet wat makkelijk om iets met een grijze zone te bestempelen, in plaats van, zeg maar, het juiste woord te vinden? Zoals daar is “verrukkelijk”, een formidabel woord dat niet genoeg appreciatie krijgt.
6. “… is geen kunst!”
   Bijvoorbeeld graffiti, Cirque du Soleil of popmuziek. Waarom doen we alsof kunst iets is dat te magnifiek is voor het ‘gewone’ publiek? Jezus. Het is gewoon iets wat mensen maken om zichzelf uit te drukken, geen kernfysica. Get over yourself.
7. “Ik ben slim genoeg om te beseffen dat ik dom ben”
   Het kan niemand wat schelen hoe je je eigen intelligentie inschat.
8. “Dan heb ik zoiets van”
   Dit zeggen mensen voordat ze hun mening geven. Maar we weten toch al dat ze hun mening gaan zeggen? We luisteren toch al? De zin klopt niet eens. Wàt precies heb je dan zoiets? Van waar heb je het? Hoe heb je het? Wanneer kreeg je het? En vooral: waarom?

Gelukkig nieuwjaar, iedereen!