Een menukaart geeft ongewild vele geheimen prijs. Zo weet je dat als een restaurant meer dan veertig schotels kan bereiden, geen van die veertig echt de moeite is. Dat als ze extra geld aanrekenen voor de sauzen, die niet samen met je gerecht zijn klaargemaakt. Dat als er Tipp-Ex op de gelamineerde pagina’s is aangebracht – zeker op de prijzen – je in een restaurant zit waar ze ook te lui zijn om rattenvergif te strooien. En het ‘aperitief maison’ waar geen ingrediënten bij staan, is een restjes-van-gisteren-cocktail. Dit is wat we weten.
Als er ‘steak nature’ staat onder ‘vlees’, mag je er dan weer donder op zeggen dat je als groenten enkel een blad sla en een kwart tomaat op je bord krijgt. Soms een schijfje komkommer of wat halfbruine, droge geraspte wortels. Dat heet ‘garnering’ en het is naar verluidt een kunst.
De meeste chefs/’kunstenaars’ gebruiken onze voornaamste bron van vitaminen dus als garnering. Als waren ze peterselie! Het léf. Er zijn verdomme meer soorten en smaken groenten dan vleessoorten, en toch worden ze allemaal over dezelfde kam geschoren. Dat is appels met peren vergelijken. Of zoiets. Knolselder met koolraapjes heeft minder schwung.
Ik pleit voor een resem plantaardige bijgerechten: courgettes, paprika’s, linzen, erwten, maïs, selder, prei, pastinaak, bieten. En, vooruit dan maar, tomaat en sla. En voor de keuze van bereiding van die groenten: saignant, medium of à point. Gestoomd, gegrild, gegratineerd. Misschien wel gefritureerd – hoe ongezonder hoe liever, want je eet toch al groenten. En welke garnering daar dan op moet. Gerechtigheid.
Ik durf zelfs nog een stapje verder gaan in mijn vrijpostigheid! Als ze naast ‘vlees’ en ‘vis’ nu eens een bijkomende reeks hoofdgerechten maakten: ‘groenten’. Misschien zelfs met een onderverdeling in peulvruchten, nachtschadefamilie, knolgroenten, bladgroenten etcetera. Ik meen het. En ik ben niet eens vegetariër! Al wou ik soms van wel, want voor hen is het veel makkelijker. Zij gaan naar gespecialiseerde restaurants waar aandacht gegeven wordt aan àlle groenten, hun afkomst en hun seizoenen. Maar ordinaire omnivoren zoals ik moeten het altijd maar stellen met dat blad sla en die kwart tomaat.
Je zou van ellende nog vegetariër worden.